Oorlog op de Balkan


Terug naar Terug

Bij het conflict tussen Serven en Kosovaren zijn niet al leen maar goeden of slechten aan te wijzen. Onwil en ongeduld van beide kanten hebben een aan vaardbaar compromis tot op heden onmogelijk gemaakt. De Servische troepen, noch het Kosovaarse bevrijdingsleger gaan vrij uit. Beide schenden de men senrechten. Maar ook bij het ingrijpen van de NAVO kunnen vraagtekens geplaatst worden. Naar mijn gevoel gaat het niet alleen om humaniteit. Als dat zo was zou de Koerdische kwestie in Turkije reeds lang een vrucht baar arbeidsveld voor NAVO-landen zijn geweest. Ik vrees dat de NAVO tevens bezig is met een restant Oost-West afreke ning. Door het aanwijzen van de Serven als de schuldigen kiest de NAVO partij en geeft daarmee de neutrale positie op die nodig is om een bemiddelende rol te kunnen spelen.

In feite is deze zoveelste Balkan oorlog een strijd om macht en invloed. De gewone burger wordt hierbij tot medespeler of tot slachtoffer gemaakt. Waarbij opgemerkt dat bij de Kosovaren de meeste slachtoffers vallen. In deze strijd gebruiken alle partijen elk denkbaar argument om de eigen daden te rechtvaardigen en de waarheid te monopoliseren. Historische, etnische, godsdienstige, territoriale, juridische en humanitaire aspecten, maar ook de heiligheid van dit of van dat, worden erbij gehaald of met de haren bijgesleept. Dit soort geconstrueerde waarheden brengt de partijen in een toestand van trance, waardoor hun kijk op de werkelijkheid verduisterd wordt. Alle argumenten die de gezamen lijkheid beklemtonen verdwijnen zo uit het gezichtsveld.

Om deze situatie te doorbreken is meer nodig dan opgelegde of afgedwongen vredesakkoorden. De gang van zaken in Bosnė laat hierover geen twijfel bestaan. Ook het dreigen met geweld brengt weinig goeds. Deze weg loopt van kwaad naar erger en alleen al de angst voor gezichtsverlies bracht de NAVO tot militaire acite. Waarom trokken Europese landen niet veel eerder aan de bel? Al in 1989 ontnam Belgrado aan Kosovo haar auto nome en culturele vrijheden. Was dat niet een beter moment om in actie te komen?

Maar gelukkig heeft niet iedereen het hoofd verloren. Steeds luider klinkt de roep om de bombardementen stop te zetten en een nieuwe gespreksronde te begin nen. De pogingen om hier aan de wereld een Pax Americana op te leggen moeten worden gestaakt. De Veiligheidsraad van de VN moet worden opgewaardeerd. Van de Russen mag verwacht worden dat zij hun verantwoordelijkheid nemen door hun Servische "bloedbroeders" te bewegen af te zien van etnische zuiveringen. En waarom zou het zo onmogelijk zijn de Kosovaren hun vroegere autonome status terug te geven met als tegenprestatie de aanvaarding van hun plaats binnen de Joegslavische republiek?

Wim Harms

Terug naar Terug


Last Updated 15 april 1999 by Chris Geerse