Faslane, het Schotse hellevuur

in actie tegen atoomduikboten

logo tegen trident

Februari en maart zijn wat mij betreft de mooiste maanden om de schoonheid van de woeste Schotse natuur te ondergaan. De nachten zijn nog koud en lang, de dagen met een onvoorspelbare afwisseling van sneeuwstorm, prille lentezon en overdonderende regenbuien. In de vroege ochtend van 12 februari 2001 rijd ik op weg naar Faslane langs de rivier de Clyde die dwars door Glasgow naar zee stroomt. De contouren van de verschillende schiereilandjes en boten zijn al zichtbaar. Het is al weer een tijd geleden dat ik hier nog ben geweest. Anderhalf jaar geleden misschien. In de herfst.

Ik schrik op uit mijn mijmeringen als ik voor mij een massa politieagenten zien. We zijn aangekomen bij de hoofdingang van de marinebasis Faslane. Minstens duizend mensen zijn afgekomen op onze oproep om de basis een dag te blokkeren. Er is een grote file ontstaan van werknemers die de basis niet op kunnen. Verschillende groepjes hebben zich met allerhande buizen vastgeketend voor de poort, mensen in rolstoelen hebben zichzelf vastgesnoerd en een grote raket wordt aangevoerd waaraan nog eens een tiental mensen vasthangt. Bij de zuidingang zorgt een constructie van fietsen, sloten en mensen, driepoten en vele lock-ons er voor dat ook daar de basis potdicht zit. Er wordt muziek gemaakt, de vele aanwezige kerkleiders houden aan de linkerkant een dienst terwijl aan de rechterkant koffie gezet wordt en Schotse kamerleden een persconferentie geven.

Rugzakhelicopter

Naast mij hoor ik een vrolijk gesprek over het bericht op de radio dat Sean O'Connery, mr James Bond, zijn steun uitspreekt voor de blokkade en of hij niet wat van zijn 007- materiaal kan leveren, rugzakhelikopters en zo. Er hangt een fantastisch goede sfeer, de basis is dicht!!! De wereld zal horen van de schrikbarende activiteiten op deze basis. De hele dag door plukt de politie mensen uit de blokkade die dan triomfantelijk afgevoerd worden. De eindstand is 387-0; 387 arrestanten aan onze kant, 0 aan hun kant.

Banditalarm

Als er niemand meer is die het zich kan permiteren om gearresteerd te worden, wordt de blokkade afgesloten. Dat is het moment voor de mensen van Voor Moeder Aarde om het plan 'banditalarm' uit te voeren. Op het moment dat er op de basis binnendringers worden gesignaleerd wordt dit alarm aangezet en wordt al het werk op de basis stilgelegd, totdat eventuele 'terroristen' onschadelijk gemaakt zijn. Dit proces kan minimaal een uur duren en is dus een vrij effectieve manier om de basis plat te leggen. Tot laat in de avond, met tussenpozen dringen wij de basis binnen, met kniptangen deuren in de sterke omheiningen knippend en prikkeldraad verwijderend; wat er toe leidt dat de rest van de nacht de basis ook plat licht!

In augustus '98, toen ik voor de eerste keer opgepakt werd, vlak nadat ik door het hek en het prikkeldraad geraakt was, besloot de militaire politie, na me een uur of zes vastgehouden te hebben, compleet met foto's en vingerafdrukken, me weer vrij te laten. Een grote vergissing, want een paar uur later stond ik weer op de basis.

Dè kans

Dit keer had niemand ons de basis op zien gaan en hadden we vrij spel. We grepen deze kans om alles eens goed te verkennen. Het was al donker en hoewel er veel marine-personeel op de basis liep had niemand door dat wij drieën hier niet thuis hoorden. Plotseling realiseerde ik mij dat dit misschien eindelijk wel dé kans zou zijn om in een Trident-duikboot te kunnen komen en mijn lang gekoesterde plannen uit te voeren. Ik begon richting de dokken te lopen, wetend dat er twee Tridents aanwezig waren. Vlakbij de dokken doken er plots twee mannen op uit een zijstraat. Ik voelde mijn hart kloppen; gelukkig waren ze ladderzat en zagen mij dus niet. In mijn hoofd bestudeerde ik de kaart van de basis, die ik inmiddels kan dromen, om te besluiten of ik het best nog rechtdoor kon gaan of beter links langs de loodsen. Op dat moment stapte een agente uit haar kantoor, zag ons, vroeg of we een pas hadden en voerde ons mee naar een arrestantenlokaal. Het is nog onduidelijk of de aanklacht tegen ons -huisvredebreuk, het zich begeven op verboden terrein en 'malicious mischief'- tot een rechtszaak zal leiden.

Krista van Velzen

Krista van Velzen is medewerkster van de anti-nucleaire organisatie Voor Moeder Aarde. Zij is nauw verbonden aan de Trident Ploughshares-campagne, een internationale groep vredesactivisten die met geweldloze directe actie het illegale Britse kernwapensysteem willen ontwapenen.
In 1998 belandde zij in de gevangenis nadat ze met twee vrienden naar een kernwapenduikboot zwom met alle gereedschappen bij zich om de boot uit de vaart te halen. Ieder van deze vier duikboten heeft twaalf kernraketten aan boord, met per raket acht kernkoppen, elk met een explosiekracht van honderd kiloton (acht keer Hiroshima).
Afgelopen 12 februari nam ze deel aan de massale blokkade van Faslane, de basis waar de Trident-duikboten gestationeerd zijn.

volgend bericht hierover

hoofdmenu    inhoudsopgave    archief    over 'tKA   

Laatst gewijzigd: 7 september 2001