Israëli weigeren vaker dienst

Om allerlei redenen blijft op het ogenblik zo'n 22 procent van de dienstplichtige lichtingen in Israël buiten dienst. Dat is in vergelijking tot twintig jaar geleden een toename van twaalf percent. Van degenen die in dienst gaan krijgt een derde deel het voor elkaar om voor het einde van de dienstplicht (die drie jaar duurt) af te zwaaien.

Bij de ouderen is het verschijnsel nog heftiger. Moet iedere reservist tot zijn veertigste een maand per jaar op herhaling gaan, ongeveer een derde van hen houdt er eerder mee op. Het leger meent dat ongeveer een derde van de mogelijke reservisten ook werkelijk opkomt. Van die minderheid vindt 41 percent zichzelf 'watjes' volgens recente peilingen. Regering en legerleiding zijn bang dat het buiten dienst blijven zich uitbreidt en maken er daarom niet veel melding van.

Idan Landau, 34, is reservist en weigerde op herhaling te gaan. Het kostte hem twee weken opsluiting. Hij zegt: 'Ze (leger) hebben een situatie geschapen waarin je met medische of psychologische verhalen onder de dienst uit kan. Het zou beter zijn openlijk te zeggen waarom ze hun leven niet willen geven in de rol van onderdrukker. Het Palestijnse volk wordt uitgehongerd en uitgesloten van medische behandeling. Hun huizen worden verwoest en hun economie wordt uitgewrongen. Ik wil niet meedoen aan die oorlogsmisdaden, noch wil ik er een vijgeblad voor vormen'. Landau is geen pacifist. In het leger is hij kapitein, in het dagelijks bestaan lector taalwetenschap aan de Ben Goerion-Universiteit. Hij typeert het als een mythe te denken dat onderdrukking Israël beschermt.

Haat

David Hacham-Kherson schreef vanuit de gevangenis een open brief: 'Ik ben bezorgd want ik weet dat de verschrikkelijke (Palestijnse) haat tegen mij gerechtvaardigd is. Die haat leidt tot afschuwelijke en perverse uitingen, zoals die van de jonge zelfmoordcommando's, maar wij scheppen de omstandigheden voor die monsterlijke daden.'

Sergeiy Sandler, 26 en pacifist, moest in totaal 54 dagen zitten. Tot zijn verbazing bekritiseerden maar weinigen van zijn kennissen zijn keuze. Hij concludeert dat het leger de maatschappij in veel facetten wel de baas is, maar dat in hun hart de mensen het meer met hem eens zijn dan hij ooit durfde veronderstellen.

Waarom Ariël Levin, achttien jaar oud, het leger niet in wil: 'Ik ben tijdens het apartheidsbewind in Zuid-Afrika geboren en opgegroeid. De onderdrukking van de zwarten die ik toen heb meegemaakt, is de grondslag van mijn hedendaagse opvattingen van menslievendheid en geweldloosheid. Nu ik acht jaar in Israël woon en er Israëlische geschiedenis gestudeerd heb, ben ik gaan beseffen dat het Israëlische leger onmenselijke en gewelddadige tactieken gebruikt.'

Niet meedoen

Reserve-sergeant Alex Lyakas (26) wil direct noch indirect meedoen aan onderdrukkende acties jegens Palestijnen. Hij wil zelfs geen maaltijden meer koken voor zijn maten, wat hij vroeger - bij wijze van compromis - nog wel deed. Lyakas: 'Ik ben er niet op gebouwd om samen met anderen weer anderen het leven te ontnemen, evenmin wil ik hun vrijheden en andere natuurlijke rechten geweld aan doen, zoals dat op het ogenblik naar mijn overtuiging gebeurt op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza.' Hij en zijn familie komen uit de vroegere Sovjetrepubliek Litauen. Hij immigreerde en was hoopvol gestemd: 'Ik verwachtte niet dat in een vrij land van mij gevraagd zou worden dat ik deelneem aan acties waar ik geheel en al tegen ben'. Hij legt uit dat het er hem niet om gaat de weg van de minste weerstand te kiezen. 'Als gehoorzaam burger wil ik mij niet van de reserve-dienstplicht afmaken met medische of andere verontschuldigingen. Ik vertel mijn argumenten in alle oprechtheid en laat u weten dat ik mijn studie niet in de steek kan laten om een zaak te dienen die de mijne niet is'. Lyakas studeert informatica in Haifa.

Jonathan Moss, vijfentwintig jaar oud, is pacifist. Hij is reservist en meldde zich op de verplichte dag, maar vertelde erbij dat hij geen dienst wilde doen in de Bezette Gebieden. Het is de eerste keer dat hij gevangen zit, en het zal vermoedelijk niet de laatste zijn. Hij moet dertig dagen doorbrengen in de militaire gevangenis (in nummer 4, waar ook Levin en Lyakas zitten).

Kapitein

Reserve-kapitein Dan Tamir is tot 28 dagen veroordeeld. Zijn woorden: 'Als een mens die in democratie en in Joodse waarden gelooft en die bezorgd is over de staat en het karakter ervan, zal ik niet deelnemen aan militaire acties die als bedoeling hebben het regiem van de bezetting in Judea, Samaria en de Strook van Gaza voort te zetten.' Tamir is niet de eerste de beste want hij was ingedeeld bij de inlichtingendienst en was er nog kapitein ook. Hij bestudeert aan de Hebreeuwse Universiteit de Islam en het Middenoosten.

Sonja van Wier

Bron: War Resisters International


Wie deze gewetensgevangenen een brief of kaartje wil sturen moet dat snel doen: Military Prison No. 4, Military Postal Code 02507, IDF, Israël. Lees voor zeer gedegen info over het Joods-Palestijnse conflict het kwartaalblad 'De Brug'; jaarabonnement ƒ 40, over te maken op giro 6181625, t.n.v. SIVMO, 1001 NH Amsterdam.

Yesh Gvul, de Israëlische vereniging van dienstweigeraars, deelt onder andere bij bushaltes aan militairen vlugschriften uit waarin ze hen aan de Vierde Conventie van Genève herinnert en ze vraagt of ze de oorlog wel in willen voor het verdedigen van nederzettingen. Ze verwijst naar oorlogsmisdaden van voormalige soldaten uit Servië, Bosnië, Uganda, Chili of elders en de vonnissen die daaruit voortgevloeid zijn.

hoofdmenu    inhoudsopgave    archief    over 'tKA   

Laatst gewijzigd: 7 september 2001