Bij het samengaan

van 't Kan Anders en de Haagse Vredeskoerier

Het in elkaar opgaan van de bladen 't Kan Anders en de Haagse Vredeskoerier is nogal ingrijpend, zowel voor wat betreft verschijningsvorm, frequentie van uitkomen, productie en eindredactie. Elders vindt U hierover meer. In het onderstaande wat bespiegelingen over nut, noodzaak en betekenis.

Een voordeel van het nieuwe blad onder de naam ''t Kan Anders' met daaraan toegevoegd 'Vredeskoerier', is uiteraard dat de versnippering op het gebied van vredesbladen enigszins wordt tegengegaan.
Dat was ook in 1978 het geval toen 't Kan Anders ontstond als blad van de WEPS, met daarin opgenomen 'vredesactie' van de ANVA. De WEPS was de in 1977 opgerichte werkgemeenschap voor ecologie, pacifisme en socialisme, met daarin mensen als de oud-volksvertegenwoordigers Hans Wiebenga, Dini Harms, Cor Hoek en vele anderen.
ANVA, waaraan de namen van de bekende dienstweigeringsadvocaat mr. Hein van Wijk en van Wim Jong waren verbonden, stond voor algemene Nederlandse vredesactie, de buitenkerkelijke tegenhanger van Kerk en Vrede. De ANVA maakte deel uit van de WRI, de in Londen zetelende War Resisters International. In goed Nederlands: 'de internationale van oorlogstegenstanders'.
Successievelijk zijn WEPS en ANVA opgegaan in een vereniging met dezelfde naam als die van het blad.
In 1992 was er opnieuw een samengaan van bladen, namelijk van 't Kan Anders met 'van Zwaarden naar Ploegscharen', het orgaan van de vredesactiegroep o.l.v. Dik Prins.
Vier jaar later fuseerden de organisaties tot de vereniging Pais, met als blad 't Kan Anders. Door overerving maakt Pais deel uit van de WRI.
En nu, 2001, geen fusie van organisaties maar wel een samenvoeging van bladen.

Een duurzaam geheel

Wie de laatste paar nummers van 't Kan Anders en van de Haagse Vredeskoerier naast elkaar legt zal zien dat ze qua uiterlijk en qua inhoud aanzienlijk verschillen. Is dat tot een duurzaam geheel te smeden? De hoop daarop is heel reëel. Het doel is hetzelfde. Belangrijk is tevens dat de mensen rond de beide bladen zich niet baseerden op een gemeenschappelijk geloof, levensovertuiging, etniciteit, man of vrouw zijn, of wat dan ook.
Wat bond en bindt is de afschuw van al wat oorlog en oorlogsvoorbereiding is en de wil om de vrede te bevorderen vanuit een radicaal pacifisme, met eerbiediging van elkaars wezen.

Karakter

Maar het karakter dan? De Haagse Vredeskoerier was toch veel meer op actie gericht, terwijl in 't Kan Anders beschouwing en bezinning overheersten? Dat is ook zo. De Haagse Vredeskoerier is ontstaan in de tijd van het neen tegen de kruisraketten, terwijl 't Kan Anders wortels heeft in het oorspronkelijke PSP-gedachtengoed, waarin het neen tegen oorlog en bewapening mede verankerd lag met bezinning op, en het aan de kaak stellen van, de elementen in onze samenleving die een ontwikkeling naar vrede in de weg staan. Daarbij valt te denken aan sociale onrechtvaardigheid, machtsverschillen, ongelijke behandeling en milieuaantasting.
Het zou echter onjuist zijn om te stellen dat in de Haagse Vredeskoerier geen elementen van bezinning en beschouwing waren te vinden en in 't Kan Anders geen aandacht voor actie. De verhoudingen waren verschillend.

In de voorlaatste redactievergadering stelde Wim Harms, althans in woorden van gelijke strekking, dat actie zonder geregelde bezinning en beschouwing het gevaar loopt zijn doel voorbij te schieten, terwijl het louter bezig zijn met beschouwing en bezinning weinig effectvol is. Het gaat om het vinden van de meest doelmatige mengvorm. Een mooie taak voor het nieuwe blad.

Personele consequenties

Directe aanleiding voor het samensmeltingsgebeuren vormde het binnen 't Kan Anders niet beschikbaar zijn van een nieuwe einderedacteur. Gerard van Alkemade, die deze functie nu voor het gecombineerde blad vervult wens ik hierbij heel veel geluk, evenals de overige leden van de samengevoegde redacties.

De oude redactie van 't Kan Anders betreurt wel dat door de gewijzigde situatie, waarin de productie is overgegaan van het verenigingskantoor van Pais naar het HVP, we Erik Brouwers inbreng zullen gaan missen. Erik heeft, als grafisch vakman, zestien jaar lang op freelance-basis op voortreffelijke manier de vormgeving verzorgd. Daarbij zorgde hij tevens voor bij de artikelen passende illustraties. Hij was zeer betrokken. Dank is ook verschuldigd aan Gerda Timmerman die vele jaren type- en zetwerk heeft verzorgd, en 'last but not least' een woord van grote waardering voor Chris Geerse, meer dan achttien jaar lang de ziel van het hele productie- en distributieproces, inclusief het financieel en administratief beheer. Voor de laatste twee blijft hij het.

Koos de Beus

hoofdmenu    inhoudsopgave    archief    over 'tKA   

Updated: 7 februari 2001