Naar: Inhoudsopgave archief of Inhoudsopgave 't Kan Anders
Het lijkt erop dat 'de politiek' zich steeds meer vervreemdt van de burgers in dit land. Al kan er geen directe relatie gelegd worden tussen de toestanden in de Haagse politiek en de lage opkomsten bij de Europese verkiezingen, het geeft op z'n minst toch te denken.
Na het geharrewar over salarissen/pensioenen/presentiegelden in het Europees Parlement,
het gemanipuleer na de Bijlmer-enquête, lijkt de burger een signaal af te geven richting
Den Haag. Hij stemt niet (meer); ... uit protest?
Het is treurig dat de zucht naar geldelijk gewin binnen het Europees Parlement een geworteld kwaad blijkt te zijn. Parlementariërs die te royale of zelfs uit de duim gezogen declaraties hanteren, fancy-vergoedingen, overdreven reisbudgetten. Voeg daarbij dat door vriendjespolitiek, corruptie en fraude veel geld stelselmatig in de verkeerde zakken zijn verdwenen en de beerput is vol. Een kwalijke zaak die tevergeefs om schoon schip vroeg binnen korte tijd. Het Europees Parlement bleek onmachtig tot doeltreffend ingrijpen. Het al te furieus reageren van commissarissen na openbaarmaking, het glashard ontkennen van onloochenbare feiten en het kleineren/discrimineren van de 'gewone' ambtenaar, laat bij kiesgerechtigden een nare smaak na.
De Europese burger is zo opnieuw in zijn vooroordeel bevestigd, dat zijn volksvertegenwoordigers zich niet zo zeer laten leiden door idealen als wel door geldelijk gewin!
Het vertrouwen in de direct gekozen volksvertegenwoordigers moet toch ernstig geschaad zijn als je de gang van zaken in de Tweede Kamer kritisch beschouwt.
Men stelt uit eigen gelederen een enquête-commissie in om de (na-)weeën van de Bijlmerramp (6 jaar na datum!) te onderzoeken maar voordat de conclusies het openbare licht zien, ontstaat er geharrewar over eventuele politieke gevolgen binnen Paars. Hierdoor wordt het eigen werk van de "Tweede Kamer der Staten Generaal", ondergraven en kijkers/luisteraars snappen er ook niets meer van. Wat heeft zo'n geldverslindende enquête dan nog voor zin? En is er wel lering getrokken uit die vorige IRT-enquête?
Waar is de tijd gebleven dat een politicus om 'het aanzien van de politiek niet te schaden' z'n biezen pakte en opstapte: de kwestie Willem Aantjes. Dat dwingt respect af bij de burger. Politiek moet geloofwaardig zijn. Verkiezingsbeloften moeten nagekomen worden. En het wordt doodeng als het groene bankje een begerenswaardige positie zondermeer wordt.
Het aanzien van de politiek is aan het verbleken. Als ellebogen en eerzucht maatstaven worden, dan vormt dat een directe aanslag op onze democratie. En als democratie verdwijnt, zal de geschiedenis zich herhalen en de tijd rijp maken voor dictatuur. Een verzwakking van de positie van de Kamer(s) kan een eerste teken aan de wand zijn.
Moge de kiezers zich daarvan terdege bewust zijn!
De vraag die een van de weekbladen (HP/De Tijd) begin juli stelde, namelijk of we er veel van zouden merken als politici na hun zomerreces niet in Den Haag zouden terugkeren, is verontrustend. Dalende opkomstcijfers bij verkiezingen, stuitend geruzie over o.a. een burgemeestersbenoeming en leegloop van partijen, lijken de mening te ondersteunen dat de politiek er in de samenleving niet meer toe doet. Politiek aan de zijlijn.
Dat de burgers, die in dit land geconfronteerd worden met problemen zoals dioxinekippen, files, wachtlijsten in de zorg of de bescherming van onze leefomgeving, nog altijd de blik naar Den Haag wenden, mag hoopgevend genoemd worden, maar kan ook als een laatste restje vertrouwen bezien worden.
En als de oppositie eenzelfde lusteloosheid aan de dag legt ten aanzien van de zich
opeenstapelende problemen, dan zullen de burgers het vertrouwen dat zij nu nog koesteren,
snel verliezen. De lessen van nationalisme en communisme leggen onze politici, inmiddels
weer terug op de Haagse bankjes, de verplichting op om de positieve verwachtingen bij
burgers waar te maken!
Jan Baan
Naar: Inhoudsopgave archief of Inhoudsopgave 't Kan Anders
Last Updated 20 augustus 1999